مکن زغصه شکایت

ولی هیچوقت همه ی خودتونو رو نکنین :) خوب نیست... بعد میوفتین به خودخوری که نباید این کارو می کردم و اشتباه محض بود!مورد بعدی هم اینکه، هیچ وقت دستاورداتونو در اختیار بقیه قرار ندین، گاهی خوبه آدم دروغ گفتنُ از بقیه یاد بگیره! این دوره و زمونه دروغگویی انگار نعمت حیاتی و یه جور سعادت محسوب میشه! رو راستی آدمو به قعر میکشونه و جلوی پیشرفت آدمو میگیره. انگار هرچی کَلّاش تر باشی، جامعه بهتر تو رو می پذیره. همین!توی ذهنم یه نفر یه پُتک گرفته دستش و داره مثل دیوونه‌ها داره همه‌چیز رو خراب می‌کنه... همه چیزو! مکن زغصه شکایت...

از آدمای مزخرفی که میخوان برای همه تصمیم بگیرن تا سر حد مرگ‌متنفرم آدمای خودخواهی که فاز برمیدارن و خودشون رو گم‌میکنن،لجن ترین آدم هان.

اینکه نمیتونم مسکن بخورم تا این سردرد افتضاحی که گرفتم تسکین پیدا کنه، رفته رو مخم.

مکن زغصه شکایت...

حسی که دارم عجیبه!

نفس کشیدن توو یه جو مسموم!

احساس بی ارزشی و پوچی باز اومده سراغم، حس میکنم شبیه روزای سیاه قبل از کارشناسی شدم.

کاش یکم از این حجم غصه روی دلم‌ کم شه.

هر یه کلمه ای که می نویسم با یه قطره اشک می نویسم... از شنیدن یه سری کلمات تا سر حد مرگ غصه دار میشم.

کاش زودتر تموم شن این روزا...

مکن زغصه شکایت...

‏دیگه نمی‌شه فهمید الان این حالِ بد، هورمونه، خاورميانه‌س، pmsئه، گرسنگیه، افسردگیه، تنهاییه، ملاله، دل‌تنگیه، چیه. مکن زغصه شکایت...